ความแตกต่างในนิสัยของ “สุนัขจรจัดในวัด” กับ “สุนัขจรจัดข้างถนน”

ขึ้นชื่อว่า “สุนัขจรจัด” ย่อมแปลว่า “พวกเขาเป็นสุนัขที่ไม่มีเจ้าของ” ซึ่งนิสัยจะค่อนข้างมีความเป็นตัวของตัวเองสูงแตกต่างจากสุนัขเลี้ยงของพวกเรามากจนไม่ใช่เรื่องแลกหากสุนัขเลี้ยงในบ้านกับสุนัขจรจัดที่อยู่ด้านนอกมักจะมีเรื่องกัน และฝ่ายที่ได้แผลมามากที่สุดก็มักจะเป็นสุนัขบ้าน ด้วยความที่สุนัขจรจัดมีประสบการณ์เอาชีวิตรอดและการต่อสู้ที่ผ่านร้อนผ่านหนาวมามากกว่าสุนัขเลี้ยงที่อยู่ภายใต้ความอบอุ่นและความมีขอบเขต

ด้วยความแตกต่างนี้ทำให้เราไม่สามารถเดินเข้าไปเล่น สัมผัส หรืออยู่ใกล้สุนัขจรจัดสุ่มสี่สุ่มห้าได้ ไม่เช่นนั้นมันอาจตกใจจนกัดเราง่าย ๆ เรื่องนี้เชื่อว่าหลายคนคงระวังเป็นพิเศษอยู่แล้ว แต่ช่างน่าแปลกนักที่ไม่ค่อยมีใครพูดถึงสุนัขจรจัดในวัดเลยทั้งที่เป็นเคสสุนัขจรจักอีกประเภทที่น่าสนใจมาก

และมีหลายคนที่ตั้งข้อสงสัยว่าสุนัขวัดจัดเป็นสุนัขจรจัดหรือสุนัขเลี้ยงกันแน่? แล้วเหตุใดนิสัยจึงมีความเป็นสุนัขจรแต่ดูสงบเสงี่ยมใจร้อนน้อยกว่าสุนัขจรจัดข้างถนนจนทุกคนกล้าที่จะเข้าไปเล่นกับมันได้? วันนี้เรามาดูความแตกต่างของ “สุนัขจรจัดในวัด” กับ “สุนัขจรจัดข้างถนน”กันเลยดีกว่า

สุนัขจรจัดในวัด

“สุนัขจรจัดในวัด” ตรงตามการเรียกของเรา เพราะสุนัขในวัดจัดว่าเป็นสุนัขจรจัด เหตุผลคือสุนัขส่วนใหญ่ที่เข้ามาอยู่ในวัดนั้นมักจะเป็นสุนัขที่เคยถูกเลี้ยงไว้ในบ้าน แต่เมื่อเจ้าของไม่สามารถเลี้ยงได้ก็นำมาปล่อยที่วัดด้วยความหวังว่าพระหรือลูกวัดจะช่วยดูแลอดีตสุนัขตัวเองได้ ด้วยหากจะนำไปปล่อยที่อื่นก็สงสารและผูกพันกลัวมันจะเป็นอันตรายจากสุนัขจรจัดข้างถนน วัดจึงเป็นสถานที่ปลอดภัยที่จะมีคนให้อาหารสุนัขได้

และอีกส่วนที่เหลือก็เป็นสุนัขที่ค่อนข้างแปลกแยกจากกลุ่มสุนัขจรจัดข้างถนนทั่วไปที่มักจะเป็นสุนัขอ่อนแอ ถูกคนแกล้งและถูกสุนัขด้วยกันทำร้ายจนต้องมาพึ่งใบบุญในวัด ทำให้สุนัขทุกตัวที่อยู่ในวัดกลายเป็นสุนัขที่ไม่มีเจ้าของ พระและลูกวัดจะไม่ไล่ผู้ที่ต้องการความช่วยเหลือไปแม้แต่สัตว์ก็ตามจึงทำหน้าที่ให้อาหารตามสมควรและให้มันอยู่ในวัดกันเองตามความต้องการ สุนัขจรจัดในวัดจึงมักเข้ากับผู้คนง่ายและไม่กัดใคร

สุนัขจรจัดข้างถนน

“สุนัขจรจัดข้างถนน” เป็นสุนัขที่มีความเป็นอิสระสูง ชอบอยู่รวมกันเป็นฝูงใหญ่ อาศัยรวมกันตามมุมต่าง ๆ ของชุมชนที่ใกล้กับตลาดและแหล่งอาหาร อยู่แบบอดอยากกว่าสุนัขทั่วไป แต่ก็จะมีคนใจบุญมาให้อาหารบ้างในบางทีจึงค่อนข้างมีนิสัยดุและชอบไล่กวดคนที่ผ่านไปผ่านมาเพื่อแสดงอาณาเขตที่ตัวเองเป็นเจ้าของราวกับเราเป็นผู้บุกรุกจึงต้องคอยระวัง นอกจากนี้แม้แต่แมวหรือสุนัขด้วยกันก็ยังกัดไม่เว้นหากอยู่ต่างฝูงกัน นี่คือความแตกต่างอย่างเห็นได้ชัดของสุนัขจรจัดในวัดกับสุนัขจรจัดข้างถนน

รูปภาพประกอบ

รูปภาพที่ 1 : https://www.sanook.com/

รูปภาพที่ 2 : http://www.lampang13.com/

รูปภาพที่ 3 : https://www.thaihealth.or.th/

#สุนัขจรจัดในวัด #สุนัขจรจัดข้างถนน #สัตว์โลกน่ารัก #ทาสหมา