สำหรับคนเลี้ยงสุนัขบางคนอาจเจอกับปัญหากับสุนัขที่เลี้ยงมีอาการขี้ตกใจ ขี้ระแวงมีใครเดินมาข้างหลังหันไปก็สะดุ้งตกใจ เวลากินข้าวเจ้าของยืนข้างหลังก็กินไปแล้วก็หันมาดูไป สิ่งเหล่านี้เมื่อเราเจอแรกๆอาจเห็นว่าน่ารัก ตลก แต่ถ้าเป็นเหตุการณ์ทีเกิดขึ้นเรื่อยๆ รวมถึงตัวสุนัขเองก็อาจไม่สนุกมากนักเพราะสิ่งเหล่านี้เหมือนเป็นการบ่งบอกเรื่องภายในจิตใจของสุนัขของเราที่มีสาเหตุก่อให้เกิดภาวะทางอารมณ์และจิตใจ อาจเป็นตั้งแต่เด็กก่อนที่เราจะซื้อมาเลี้ยง หรือช่วงเวลาใดที่เราอาจไม่รู้มองไม่เห็น
แต่อย่างไรก็ตามเมื่อมีอาการนี้เกิดขึ้นกับสุนัขของเราแล้ว การรักษาหรือแก้ไขในแบบค่อยเป็นค่อยไปเป็นสิ่งที่เราต้องช่วยเหลือ เพราะอาการตกใจ วิตกกังวล และขี้ตื่นกลัวนั้นเป็นปัจจัยอย่างหนึ่งที่ทำให้สุนัขของเราเหนื่อยมากกว่าปกติ เรามาดูกันว่ามีวิธีไหนบ้างที่เราควรมีการปรับเปลี่ยนการเลี้ยงดู และช่วยรักษาอาการเหล่านี้ให้ดีขึ้นมาได้
1.ลดการเล่น หยอกล้อในขณะที่สุนัขไม่รู้ตัว
ในการเล่นอาจจะต้องมีปรับเมื่อเทียบกับสุนัขปกติในแบบที่อ่อนโยนมากขึ้น และหลีกเลี่ยงการเล่นในแบบที่สุนัขไม่รู้ตัว หรือไม่เตรียมตัวที่จะเจอมาก่อนเช่น การแอบมาเงียบๆแตะที่ตัว หรือตั้งใจจะทำให้ตกใจซึ่งในระดับสุนัขธรรมดาอาจไม่มีผลกระทบแต่ในสุนัขที่มีปัญหาขี้ตกใจ หรือหวาดระแวงโดยพื้นฐานอยู่แล้วจะเหมือนการย้ำความรู้สึกแบบนั้นให้มากขึ้น
ดังนั้นเราควรทำอะไรที่ให้สุนัขเห็นแบบต่อหน้าต่อตา หากเดิมมาด้านหลังก็ควรเดินมาข้างหน้าให้เห็นก่อนที่จะทำอะไร เช่นก่อนที่จะวางชามอาหาร ก่อนที่จะกอด หรือเล่นกัน
2.การฝึก สอน หรือว่ากล่าวมีระดับที่อ่อนโยน
ในเรื่องการฝึก สอน บอกกล่าวก็ควรมีการทำในแบบที่อ่อนโยนหรือลักษณะที่เบากว่าสุนัขปกติ อาจมาบางสถานการณ์ที่เราไม่ชอบใจ หรือเป็นเรื่องซีเรียสสำหรับเราอย่างเช่น สุนัขบางตัวอาจมีนิสัยชอบกัดรองเท้า ข้าวของในบ้านเสียหาย การนำสุนัขมานั่งคุยกันว่าสิ่งนั้นไม่ควรทำ ควรค่อยพูดค่อยบอกพยายามเว้นการลงมือลงโทษใช้การบอกกล่าวเป็นคำพูดให้เหมือนเป็นการพูดนานๆ ค่อยๆบอกดีกว่าการใช้การลงโทษทางกายภาพ หรือการใช้เสียงว่ากล่าวแบบรุนแรง ที่ควรหลีกเลี่ยงมากที่สุดคือการขว้างข้าวของ หรือสร้างเสียงดังสิ่งเหล่านี้จะยิ่งย้ำบาดแผลที่เป็นความกลัวลึกๆในตัวสุนัขให้มากขึ้น และจะทำให้แก้ไขได้ยากมากกว่าเดิม
3.อยู่เคียงข้างในช่วงแรกที่ต้องการรักษาอาการ
สิ่งที่ช่วยได้ดีคือ วันหยุดหรือเวลาว่างสักวันละ 1 ชั่วโมงเราพาสุนัขไปเดินเล่นสวนหน้าบ้าน หรือออกกำลังกายวิ่งเล่นที่ไหนที่มีเราอยู่ข้างๆที่ทำให้สุนัขรู้สึกปลอดภัยสิ่งนี้เมื่อทำเรื่อยๆ นอกจากจะทำให้สุนัขเชื่อใจเรามากขึ้นยังทำให้สุนัขปรับตัวกับสภาพสิ่งแวดล้อมมีความตกใจน้อยลง
อย่าพยายามหลีกเลี่ยงให้สุนัขเจอสิ่งแวดล้อม หรือเหตุการณ์ภายนอกที่เราคิดว่าจะทำให้สุนัขตกใจมากขึ้นด้วยเสียง คน และสถานการณ์เพราะการทำแบบนั้นยิ่งเหมือนทำให้สุนัขไม่ได้รับการรักษาอาการที่เป็น สิ่งที่ดีกว่าคือ ให้เราเหมือนเป็น life guard ที่คอยอยู่ข้างๆ และมีสายจูงๆสุนัขแนบตัวเราอย่าให้วิ่งนำเรา และอย่าให้เดินอยู่ท้ายเรา จูงในระดับเดินพร้อมกับเรามีเสียงดัง รถขับผ่าน สุนัขตกใจเราใช้วิธีก้มลงไปกอดนิ่งๆ สักนาทีหนึ่ง แค่นั้นทำบ่อยๆ สุนัขจะปรับสภาพเรียนรู้ และมั่นใจที่ๆมีเราอยู่ใกล้ๆได้
สิ่งสำคัญในการรักษาอาการขี้ตกใจ หรือหวาดระแวงในสุนัขนั้นคือ ความรัก การโอบกอด และการให้สุนัขเผชิญในสิ่งที่เป็นอยู่ในโลกอย่ากั้นสุนัขให้อยู่แต่ในบ้านเพราะการทำแบบนั้นปัญหาที่เป็นอยู่จะเหมือนปมที่ใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ และจะยิ่งแก้ไขยากขึ้นเมื่อเวลาผ่านไปนานวัน
#สุนัข #สุนัขขี้ตกใจ #สัตว์โลกน่ารัก